อำเภอระโนด เป็นอำเภอที่ตั้งอยู่บนคาบสมุทรสะทิงพระเดิมเป็นส่วนหนึ่งของเมืองสะทิงพระ (เมืองพัทลุงเก่า) ในสมัยรัชกาลที่ 3 ก็ไปขึ้นกับเมืองนครศรีธรรมราช ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 4 จึงได้กลับมาขึ้นกับเมืองสงขลา เมื่อมีการจัดการปกครองเป็นมณฑลเทศาภิบาล ได้ยุบเมืองระโนด ตั้งเป็นกิ่งอำเภอระโนดและได้เริ่มก่อสร้างที่ว่าการอำเภอระโนดหลังแรกคู่กับสถานีตำรวจในปี พ.ศ.2466 และในปี พ.ศ.2467 กิ่งอำเภอระโนดได้ยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอระโนด ประกอบด้วย 13 ตำบล

      ในปี พ.ศ.2492 - 2493 ประชาชนอำเภอระโนดได้ร่วมกันสร้างที่ว่าการอำเภอ (ที่ใช้ทำการในปัจจุบัน) ใช้เวลาก่อสร้าง 2 ปี โดยการร่วมแรงร่วมใจของพี่น้องประชาชนชาวระโนดภายใต้การนำของนายอำเภอจรูญ โลกะกะสิน โดยไม่ได้ใช้งบประมาณของทางราชการแต่อย่างใด เป็นอาคารที่ทำการอำเภอระโนด ที่ชาวอำเภอระโนดทุกคนมีความภาคภูมิใจและกล่าวขานกันมาจนถึงทุกวันนี้

     ในปีงบประมาณ 2538 ทางราชการได้จัดสรรงบประมาณเป็นการก่อสร้างอาคารที่ว่าการอำเภอระโนดหลังใหม่ เนื่องจากพื้นที่ ในที่ตั้งที่ว่าการอำเภอระโนดหลังเก่ามีความคับแคบไม่สะดวก ไม่เพียงพอสำหรับการให้บริการประชาชน รวมทั้ง การใช้พื้นที่ในการจัดกิจกรรมต่าง ๆ ของอำเภอ พี่น้องประชาชนชาวอำเภอระโนด จึงได้รวบรวมที่ดินประมาณ 75 ไร่ บริจาคให้กับทางราชการ เพื่อใช้เป็นที่ก่อสร้างที่ว่าการอำเภอระโนดหลังใหม่ ซึ่งอยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอระโนดหลังเก่าไปทางทิศทางใต้ ระยะทาง ประมาณ 1.5 กม. และได้เริ่มก่อสร้างในตัวอาคารจนแล้วเสร็จเมื่อปี พ.ศ.2540 แต่ยังไม่สามารถเปิดบริการได้เนื่องจากยังขาดสิ่งสาธารณูปโภค ตลอดจนเครื่องใช้สำนักงาน และการปรับปรุงภูมิทัศน์ต่าง ๆ ดังนั้น พี่น้องประชาชนชาวอำเภอระโนดจึงได้ร่วมแรงร่วมใจ กันอีกครั้งในการช่วยกันบริจาคทั้งเงิน และทรัพย์สินต่าง ๆ จนทำให้ที่ว่าการอำเภอระโนดหลังใหม่นี้เสร็จสิ้นสมบูรณ์และพร้อมที่จะบริการประชาชนได้ตั้งแต่วันที่ 4 พฤษภาคม 2541

     จะเห็นได้ว่าอาคารที่ว่าการอำเภอระโนดทั้งหลังเก่า และหลังใหม่นั้นมีความคล้ายคลึงกัน ในเรื่องของการมีส่วนร่วมของพี่น้องประชาชน ถึงแม้จะมีความแตกต่างในยุคสมัยก็ตามแต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงมีอยู่สำหรับชาวระโนดคือ ความพร้อมเพรียงและเสียสละในส่วนรวม จึงได้ขนานนามที่ว่าการอำเภอระโนดทั้งเก่าและใหม่ว่า ศูนย์รวมใจของชาวระโนด